Współzałożyciel i partner w kancelarii Zaborski, Morysiński Adwokacka Spółka Partnerska.

Kieruje zespołem sporów. Specjalizuje się w prowadzeniu sporów cywilnych oraz gospodarczych. Ma ponadto wieloletnie doświadczenie jako obrońca w sprawach karnych i karno-gospodarczych. Reprezentuje Klientów również w sprawach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego.

W swojej praktyce adwokackiej bronił w największych procesach karnych i karno-gospodarczych jakie miały miejsce w Polsce po roku 1989. Reprezentował w licznych sporach polskie i zagraniczne podmioty w postępowaniach sądowych przed sądami powszechnymi i arbitrażowymi. Swoje doświadczenie wykorzystuje jako doradca w bieżącej obsłudze podmiotów gospodarczych.

Jest absolwentem Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1994 r. jest związany z tym Wydziałem, w tym jako asystent i adiunkt.

Opublikował kilkadziesiąt prac naukowych. Wykładał także w prywatnych szkołach wyższych. W latach 1994–1998 odbył aplikację adwokacką w Kancelarii adwokat dr. Zdzisława Krzemińskiego – nestora Adwokatury Polskiej, jednego z najwybitniejszych znawców tematyki prawa rodzinnego i cywilnego w Polsce.

Od 1999 r. wykonuje praktykę adwokacką.

Prowadzi zajęcia dla aplikantów adwokackich organizowane przez Okręgową Radę Adwokacką w Warszawie.

W 2010 r. został powołany przez Ministra Sprawiedliwości w skład Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, która przeprowadziła egzamin adwokacki w Warszawie.

1999 – Adwokat

• Porucznik „Tomasz” — Lechosław Roszkowski (1916 — 1948), „Palestra”, 1994, nr 12, s. 121–128.
• „Wojskowy Przegląd Prawniczy”, 1994, „Palestra”, 1995, nr 11–12, s. 173–175 [omówienie].
• Glosa do postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z 27 kwietnia 1995 r.V Cz 322/95, „Palestra”, 1995, nr 11–12, s. 236–238.
• Płk Marian Bartoń — karzące ramię sprawiedliwości ludowej, „Palestra”, 1996, nr 1–2, s. 110–116.
• Prawo karne w okresie stalinizmu, „Studia Iuridica”, Warszawa 1995, tom 27, pod red. G. Rejmanowej, „Palestra”, 1996, nr 3–4, s. 210–217 [recenzja].
• „Wojskowy Przegląd Prawniczy”, 1995, „Palestra”, 1996, nr 11–12, s. 174–176 [omówienie].
• Oni skazywali na śmierć… Szkolenie sędziów wojskowych w Polsce w latach 1944–1956, [w:] Backer R. (red.), Conelly J., Hübner P. (red.), Maj J., Ochinowski T., Stobiecki R., Zaborski M., Zybertowicz A., Żaryn J., Żebrowski L., Skryte oblicze systemu komunistycznego. U źródeł zła…, Warszawa 1997, s. 121–152.
• Zbrodnia z kindersztubą, czyli przypadek sędziego ppłk. Jana Hryckowiana, „Palestra”, 1997, nr 1–2, s. 141–151.
• Marek Kielasiński: ‘Raport o zabijaniu. Zbrodnie sądów wojskowych na Zamku Lubelskim’, „Palestra”, 1997, nr 11–12, s. 144–152 [recenzja].
• Skład sądów wojskowych wg przepisów dekretu z 23 września 1944 r. ‘Prawo o ustroju Sądów Wojskowych i Prokuratury Wojskowej, w: Dzieje wymiaru sprawiedliwości, pod red. T. Maciejewskiego, Koszalin 1999, s. 407–433.
• Szkolenie sędziów nowego typu w Polsce Ludowej, część I: Średnie szkoły prawnicze, „Palestra”, 1998, nr 1–2, s. 79–92.
• Szkolenie sędziów nowego typu w Polsce Ludowej, część II: Centralna Szkoła Prawnicza im. T. Duracza i Wyższa Szkoła Prawnicza im. T. Duracza, „Palestra”, 1998, nr 3–4, s. 105–110.
• Szkolenie sędziów nowego typu w Polsce Ludowej, część III: Oficerska Szkoła Prawnicza, „Palestra”, 1998, nr 5–6, s. 131–141.
• Szkolenie sędziów nowego typu w Polsce Ludowej, część IV: Fakultet Wojskowo — Prawniczy, „Palestra”, 1998, nr 7–8, s. 99–105.
• Przestępstwa sędziów i prokuratorów w Polsce lat 1944–1956, praca zbiorowa pod redakcją W. Kuleszy i A. Rzeplińskiego, „Palestra”, 2001, nr 3–4, s. 180–198 [recenzja].
• Zarys ustroju i dziejów adwokatury polskiej, „Palestra”, 2003, nr 11–12, s. 56–70.
• „Specjalne” sądy wojskowe w Polsce w latach 1944–1955 (Wojskowy Sąd PKP, Wojskowy Sąd KBW oraz Wojskowe Sądy Rejonowe), „Palestra”, 2004, nr 3–4, s. 161–171.
• Zadania sądów wojskowych w Polsce w latach 1944–1956, „Palestra”, 2004, nr 7–8, s. 174–188.
• Początki ludowego wymiaru sprawiedliwości w Łodzi — wybrane zagadnienia, [w:] Wojskowy Sąd Rejonowy w Łodzi, red. J. Wróbel i J. Żelasko, Warszawa 2004, s. 11–4.
• Zarys ustroju i dziejów adwokatury polskiej, [w:] 85 lat Odrodzonej Adwokatury Polskiej. Zamek królewski w Warszawie, 10 grudnia 2003 r., Warszawa 2004, s. 48–59.
• Ustrój sądów wojskowych w Polsce w latach 1944–1955, Lublin 2005 [ss. 274].
• U źródeł sądownictwa państwa totalitarnego: zmiany ustroju sądownictwa w tzw. Polsce Lubelskiej (22 lipca 1944 — 31 grudnia 1944). Zarys problematyki, „Czasy Nowożytne”, tom XVIII–XIX/2005, s. 35–40.
• Edward Grabowski, czyli od członka WKP(b) do Prezesa Naczelnej Rady Adwokackiej, „Palestra”, 2007, nr 11–12, s. 177–186.
• ‘Cuius regio, eius palestra?’ Na drodze do adwokatury państwa totalitarnego. Przemiany ustrojowe adwokatury polskiej w latach 1944 — 1963, [w:] Cuius regio, eius religio? Publikacja po Zjeździe Historyków Państwa i Prawa, Lublin, wrzesień 2006, tom II, pod red. G. Górskiego, L. Ćwikły i M. Lipskiej, Lublin 2008, s. 427–456.
• Witold Sawicki, w: Profesorowie prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, pod red. A. Dębińskiego, W. Sz. Staszewskiego i M. Wójcik, Lublin 2008, s. 457–469.
• Niezawisłość sędziów sądów wojskowych w Polsce w latach 1944–1956, [w:] Wzmocnienie niezawisłości sędziowskiej w Polsce i na Ukrainie w dobie przemian, red.: M. J. Gondek, A. Kosyło, R. Pelewicz, Tarnobrzeg–Łuck 2008, s. 287–349 i wersja skrócona w języku ukraińskim: s. 350–368.
• (recenzja) Adam Lityński, Prawo Rosji i Związku Radzieckiego 1917–1991, czyli historia wszechzwiązkowego komunistycznego prawa (bolszewików). Krótki kurs, „Palestra” 2010, nr 3, s. 186–191.
• Nadzór pozamerytoryczny nad sądami wojskowymi w Polsce w latach 1944–1956. Zarys problematyki, [w:] Ius et usus.Współczesne problemy wymiaru sprawiedliwości w Polsce i na Ukrainie, red. O. Juchymiuk i R. Pelewicz, Tarnobrzeg 2010, s. 190–221.
• (recenzja) Małgorzata Materniak–Pawłowska, Adwokatura II Rzeczypospolitej. Zagadnienia prawno–ustrojowe, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza 2009, ss. 400, „Palestra”, 2010, nr 5–6, s. 184–206.
• Adwokaci II RP o ustroju adwokatury. W osiemdziesiątą rocznicę numeru X-XI „Palestry” z 1931 r., „Palestra” 2011, nr 9-10, s. 205-216.
• (recenzja) Tomasz J. Kotliński, Historia krakowskiej Izby Adwokackiej, Wydawnictwo „Petrus”, Kraków 2011, „Palestra Świętokrzyska” 2012, nr 19-20 (marzec/czerwiec 2012), s. 25-28.
• Zjazd Adwokatury jako naczelny organ adwokatury w Polsce w latach 1956-1963. Zarys problemu, „Palestra” 2012, nr 5-6, s. 30-43.
• (recenzja) Jerzy Naumann, Zbiór Zasad Etyki Adwokackie i Godności Zawodu. Komentarz, Warszawa: CH BECK 2012, ss. 616 + XII, „Palestra” 2012, nr 9-10, s. 271-275.
• (recenzja) Dariusz Michta, Prawo o adwokaturze. Komentarz, Poznań: Iuris Wydawnictwo Prawnicze 212, ss. 132, „Palestra” 2012, nr 5-6, s. 275-281.
• Dyskrecjonalna władza sędziego versus adwokatura. Wstęp do zagadnienia, [w:] Dyskrecjonalna władza sędziego. Zagadnienia teorii i praktyki, pod red. M. Dębińskiego, R. Pelewicza i T. Rakoczego, Tarnobrzeg 2012, s. 251-270.
• Historia ustroju Adwokatury Polskiej w źródłach, wspólnie z A. Redzikiem i T. J. Kotlińskim, Warszawa 2013, ss. 448. Tamże: Wprowadzenie, s. 11-18.
• Czy bronić „zdrajców Narodu”, „zbrodniarzy faszystowsko-hitlerowskich” i volksdeutschów”? Uchwała Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 25 maja 1946 r. w sprawie udziału adwokatów w procesach o zdradę Narodu, lub o rehabilitację wyłączonych ze społeczeństwa, „Palestra” 2013, nr 1-2, s. 234-247.
• Marek Gawryluk. Prawo o adwokaturze. Komentarz (artykuł recenzyjny), „Palestra” 2013, nr 5-6, s. 284-289.
• Izba do Spraw Adwokatury przy Sądzie Najwyższym (1938-1950), „Palestra” 2014, nr 9, s. 273-287.
• Pierwsza weryfikacja adwokatów w Polsce Ludowej (1945-1950), „Palestra” 2015, nr 11-12, s. 198-216.
• „Ludowy” adwokat i obrońca wojskowy. Rzecz o Mieczysławie Maślanko, „Miscellanea Historico-Iuridica”, t. XIV, z. 2, Białystok 2015, s. 389-416.
• Wymiar sprawiedliwości, [w:] Dzieje Lubelszczyzny 1944-1956. Aspekty polityczne, Lublin 2016, s. 247-276.
• „Jako adwokat nie ceniłem adwokatury”. Feliks Mantel: adwokat, socjalista, łagiernik, poseł do KRN, wiceminister w PKWN, członek NRA, ambasador, emigrant, wolnomularz. Biogram rozszerzony, „Palestra” 2017, nr 13, s. 212-226.
• Borys Ołomucki (1901-1979), adwokat w Warszawie, w Polsce Ludowej prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej, „Palestra” 2017, nr 13, s. 227-232.
• Słownik Biograficzny Adwokatów Polskich, tom III, Warszawa 2018, jako członek Komitetu Redakcyjnego oraz autor 15 biogramów:
  • Bayer Witold Edgar (wspólnie z W. Muszyńskim, s. 16-20),
  • Bitner Wacław (s. 29-33),
  • Budka Bogumił Konstanty (s. 40-42),
  • de Virion Tadeusz Józef (s. 79-82),
  • Grabowska Antonina (s. 132-133),
  • Grabowski Edward (s. 133-138),
  • Krajewski Wojciech (s. 227-229),
  • Krzemiński Zdzisław (s. 231-236),
  • Lis-Olszewski Witold (wspólnie z A. Bąkowskim, s. 269-274),
  • Maślanko Mieczysław (s. 301-306),
  • Nowogródzki Henryk (s. 354-358),
  • Prusiński Robert (s. 414-416),
  • Siemaszko Napoleon (s. 477-481),
  • Skoczek Zygmunt (wspólnie z J. Kanimirem, s. 493-495),
  • Szulborski Witold (wspólnie z L. Kanią, s. 541-543).